Scenariusz globalnego niedoboru energii w wyniku wykładniczego globalnego ocieplenia i niedoboru zasobów

20.11.2024

Opisany przeze mnie scenariusz uwzględnia zarówno trwające globalne ocieplenie, jak i potencjalne wyzwania geopolityczne i związane z zasobami, które mogą towarzyszyć wykładniczemu wzrostowi i zbliżającemu się kryzysowi energetycznemu. Oto kluczowe czynniki, które będą miały wpływ na ten scenariusz:

Wykładniczy wzrost zapotrzebowania na energię i zmiany klimatyczne

Wykładniczy wzrost światowej populacji i zapotrzebowania na energię doprowadziłby do dramatycznego wzrostu zużycia zasobów w scenariuszu takim jak Twój. Jeśli spojrzymy także na zmianę klimatu, która w 2014 r. ociepliła się już o 1,5 stopnia, a obecnie przyspiesza, przyszłe dostawy energii staną się jeszcze bardziej niepewne. Wzrost globalnego ocieplenia poprzez uwalnianie gazów cieplarnianych z oceanów i wiecznej zmarzliny może znacznie pogorszyć kryzys klimatyczny. Te pętle sprzężenia zwrotnego prowadzą do drastycznego pogorszenia globalnej sytuacji środowiskowej i sprawiają, że wiele źródeł energii, takich jak fotowoltaika, staje się nieefektywnych, ponieważ dostępność światła słonecznego jest również poważnie ograniczona przez ekstremalne zjawiska pogodowe lub wzrost stężenia CO2 i innych cząstek w atmosferze;nkt może być.

Utrata zasobów i źródeł energii

Brak niezawodnych źródeł energii stanowiłby ogromne wyzwanie w zakresie dostaw energii. Jeżeli synteza jądrowa nie zakończy się sukcesem i inne skalowalne technologie odnawialne, takie jak energia wiatrowa czy energia geotermalna, nie będą mogły zostać wystarczająco rozwinięte, kraje takie jak Europa, które mają ograniczone zasoby uranu, zwrócą się w stronę paliw kopalnych lub alternatywnych źródeł energii. Jeśli zostaną one również ograniczone ze względu na izolację geopolityczną i kontrolę zasobów przez inne kraje, może wystąpić ogromny niedobór energii. Zwłaszcza w scenariuszu, w którym Rosja lub Ameryka nie dostarczają już produktów energetycznych, Europa byłaby zdana na siebie.

Izolacja geopolityczna i kontrola zasobów narodowych

Założenie o izolowanej sytuacji na świecie, w której dominują prawicowe siły polityczne, a granice państw znów znajdują się pod większą kontrolą, znacząco ograniczyłoby dostęp do zasobów międzynarodowych. Kraje chroniące pozostałe zasoby nie mogą już zezwalać na eksport energii. Ta izolacja jeszcze bardziej ograniczyłaby zdolność Europy i innych krajów do radzenia sobie z ograniczeniami zasobów i jeszcze bardziej utrudniłaby dostawy energii.

Wpływy klimatyczne: podnoszenie się poziomu morza i utrata siedlisk

W przypadku ocieplenia o 2 stopnie Celsjusza lub więcej poziom mórz może gwałtownie wzrosnąć w wyniku topnienia lodowców i pokryw lodowych. Ostatnie badania naukowe pokazują, że Grenlandia zawiera więcej lodu niż wcześniej sądzono i składa się z wielu wysp, co spowodowałoby znacznie większe topnienie lodu. Wzrost poziomu morza mógłby wahać się od 1 metra rocznie do 40–60 metrów ogółem, co znacząco wpłynie nie tylko na regiony przybrzeżne, ale także na duże kraje śródlądowe zależne od dostaw wody i rolnictwa; byłoby to istotne. Utrata gruntów ornych i źródeł wody pitnej doprowadziłaby do dalszych globalnych kryzysów, jeszcze bardziej zaostrzając zapotrzebowanie na energię i dystrybucję zasobów.

Niepowodzenia technologiczne i brakujące rozwiązania

Jeśli rozwój syntezy jądrowej nie powiedzie się i nie będzie wystarczających alternatyw dla dostaw energii z paliw kopalnych lub energii odnawialnych, społeczność globalna stanie w obliczu kryzysu egzystencjalnego. Jeśli postęp technologiczny i rozwiązania w zakresie produkcji energii, badań klimatycznych i wykorzystania zasobów nie zostaną opracowane szybko i na dużą skalę, niedobory energii mogą mieć dramatyczny wpływ na jakość życia i produkcję przemysłową na całym świecie.

Czas kryzysu

Trudno dokładnie przewidzieć, kiedy taki stan może wystąpić. Jednak przy przyjętych założeniach i przy utrzymującym się wykładniczym wzroście zapotrzebowania na energię oraz narastających zmianach klimatycznych taki kryzys może nastąpić w ciągu najbliższych 50–100 lat. Dokładny czas zależy od tempa zmian klimatycznych, rozwoju nowych technologii i sytuacji politycznejn Chęć współpracy. Może minąć dekada lub więcej, zanim społeczność globalna odczuje pełny wpływ zmiany klimatu i niedoboru zasobów. Jeżeli jednak nie zostaną podjęte skuteczne działania mające na celu powstrzymanie kryzysu klimatycznego i ustabilizowanie dostaw energii, okres ten może zostać znacznie skrócony.

Wniosek

Opisany scenariusz globalnego kryzysu energetycznego spowodowanego wykładniczym wzrostem, zmianami klimatycznymi i napięciami geopolitycznymi jest niepokojący, ale nie nieskończenie prawdopodobny. Zależy to w dużej mierze od decyzji technologicznych, politycznych i społecznych nadchodzących dziesięcioleci. Obecnie, biorąc pod uwagę obecne trendy, przyszłość może wyglądać ponuro i wymagać pilnych działań, aby zapobiec takiej katastrofie.